İnsanlar zoru ve uğraşı gördüklerinde "üşeniyorum, öyleyse yarın!" felsefesini her gün yeniden söyleyen ve hiç gelmeyecek olan yarın'lar yaratan aciz birer figür olmayı tercih ediyorlar bugünlerde.
Onlara üzülmekle beraber, yalnızca basit bir figür değil, resmin en önemli ayrıntısı olabilmek için "dün bugünün aynısı olmasın" felsefesini benimseyenlerden olduğum için seviniyorum. Bugünüm dünün aynısı olacaksa, yarından umut beklemenin ne manası olsun ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder