"Varlığınız yazılmış en güzel şiir ve şarkılardan bile daha güzel. İyi ki varsınız!"

Her 3 Eylül'de aynı şey için şükretmekten, aynı iyi ki'leri tekrar etmekten asla bıkmayacağım.
Sevmediğim mevsimin, sevmediğim ilk ayında, sevdiğim tek günüdür 3'ü.
Sonbaharın hüznünü en büyük sevincim yapan; sizin dünyaya gelişinizdir.
Siz,
yalnız kalmayı hiç sevmediğim için
ellerimden tutasınız diye,
kahkahamın bile dengesi yokken
dengesizliklerimi dengeleyesiniz diye,
karanlığa düştüğümde
dostluğunuzla yoluma ışık olun diye,
hep o çok parladığını düşündüğünüz gözlerimin
ta içten gülmesini sağlayasınız diye,
ve her adımımda yanıma yoldaş olun diye,
biriniz 20,
diğeriniz 18 yıl önce bugün;
cennetin kapılarının kesinlikle onların ayaklarının altından geçtiğine inandığım
melek annelerinize ve bana,
başka kimsenin sahip olamayacağı birer hediye gibi geldiniz.
Aldığım en güzel hediye,
yıllar evvel bana verdiğiniz dostluğunuzdur.
Ayrı anne babalardan
fakat öz be öz kız kardeşlerimsiniz.
Ne kadar eksik parçam varsa, hepsini bütünleyensiniz.
Beni ben yapan temel taşlardan ikisi bugün doğduğuna göre,
3 Eylül için 2. doğum günüm desem, yalan söylemiş olmam, dimi?
O halde, doğum günümüz kutlu olsun!
Size en büyük dileğim,
kaderimizin yazılmış son kelimesine kadar yan yana yürümemiz. (ne bencilim!)
İyi ki gelmişsiniz dünyaya.
İyi ki sonbaharımı ilkbahar kılıyorsunuz.
İyi ki ruhumu aydınlatan en güzel ışık sizin ışığınız.
İyi ki yoluma yoldaş, ruhuma ikizsiniz.
İyi ki ama iyi ki rastladınız bana.
Varlığınız, yazılmış en güzel şiir ve şarkılardan bile daha güzel.
İyi ki varsınız!
İyi ki!